Vanmorgen was het weer zover, mijn controle in het ziekenhuis. Ik vond het best weer even spannend. 11 uur was de afspraak en om 12.05 uur ging ik eindelijk naar binnen...pffff.....spoedje tussendoor. Jemig zeg, wat duurt wachten dan lang!
Maar het lange wachten werd bekroond met het heerlijke geluid van een galoperend (?) paardje! hi hi...Wat is het toch SUPER om het hartje van je kindje te mogen horen! Het klonkt helemaal goed. Pff...opluchting. Mijn bloeddruk was ook keurig evenals mijn bloeduitslag. Baarmoeder ligt netjes 2 vingers onder mijn navel. Daar stond ik dan binnen 10 min weer buiten. Maar ach, wat maakt het uit, ik heb het hartje gehoord!!!! Dat doet alle verdriet om ons heen weer even vergeten.....
Liefs Joyce
reacties (0)